در حوزه مدیریت و صنعت، محققان مدت‌هاست که از دیدگاه‌های اکوسیستم برای درک پویایی‌های صنعتی استفاده می‌کنند. اگرچه مفهوم‌سازی‌های اولیه در ادبیات مدیریت و جغرافیای اقتصادی پدیدار شد، دیدگاه های اکوسیستم اخیراً در چارچوب کارآفرینی به کار گرفته شده است. اکوسیستم ها می‌توانند بر اساس فناوری، شدت شبکه و تنوع سازمانی متفاوت باشند. با این حال، مفهوم‌سازی‌های اکوسیستم عموماً بر نقش شبکه‌ها و توانایی آنها در ارائه منابع و اطلاعات به شرکت‌ها برای هدایت یک محیط رقابتی دائماً در حال تغییر تمرکز دارند.
ضرورت مطالعه و طراحی اکوسیستم کارآفرینی
کارآفرینی برای حفظ و تقویت توان و حیات هر اقتصادی، خواه توسعه یافته یا در حال توسعه، حیاتی است. اقتصاد با کسب و کارهای ریسک‌پذیر جدید حفظ و توسعه می‌یابد که این کسب و کارها در اکوسیستم بیولوژیکی به طور دوره‌ای توسط کسب و کارهای نوپا جوان‌سازی و توسعه می‌یابد. این فرآیند در عصر فناوری اطلاعات به دلیل سرعت سریع توسعه فناوری که منجر به منسوخ شدن سریع‌تر فناوری شرکت‌های قدیمی می‌شود، تسریع می‌یابد. با توسعه سریع کارآفرینی و نوآوری، کارآفرینان، دولت‌ها و محققان به تدریج به اهمیت اکوسیستم کارآفرینی پی می‌برند.
اکوسیستم کارآفرینی
اکوسیستم کارآفرینی به سیستمی متوازن و پویا اطلاق می‌شود که از کسب و کارهای ریسک‌پذیر جدید، موضوعات مختلف وابسته به هم و محیط بوم‌شناختی کارآفرینی تشکیل شده است. اکوسیستم کارآفرینی می‌تواند با ایجاد محیطی مناسب، نوآوری سازمانی یا تشکیل شرکت‌های جدید را ارتقا دهد و به توسعه اقتصادی منطقه‌ای منجر شود. حیات محیط کارآفرینی به طور مستقیم بر توسعه فعالیت‌های کارآفرینانه تأثیر می‌گذارد. استقرار اکوسیستم کارآفرینی می‌تواند نقش کمکی را در فعالیت‌های کارآفرینی منطقه‌ای ایفا کند، در نتیجه توسعه کلی اقتصاد منطقه را ارتقا داده و استانداردهای زندگی شهروندان در منطقه را بهبود بخشد.
